grafika P. Fehr

Jest to rycina tzw. dewocyjna autora miedziorytnika Petera Fehra z Frankfurtu (1681-1780.
Pietas-Eklezja w prawicy trzyma kielich z Hostią,lewą reką podtrzymuje medalion z wizerunkiem Zbawiciela.
W otoku sceny z życia Jezusa.
W tle chyba scena modlitwy w Ogrójcu (niestety nieczytelna).
Jest to miedzioryt, odbitka z wytartej (zużytej) płyty miedzianej. Oryginalny, chyba nie konserwowany papier.
Cenna rzecz.

cenna ? na jakiej podstawie tak twierdzisz? Autor słaby warsztatowo, jeden z wielu, nic szczególnego. Wartość sentymentalna.

A może masz i rację. :-)

witam. ma ktos moze jakies info. na temat autora grafiki , okres powstania ?

2.

3.

witam , czyli XVIIIw. dziękuje za pomoc , pozdrawiam

P.Fehr wykonał miedzioryt i odbijano kolejne odbitki (za jego życia i zapewne później też). Odbitka jest ze zużytej (czyli x" razy już odbijano)płyty,może to być XVIII w. jak i przełom XVIII/XIX w. lub wręcz XIX w.(?)

Z płyty miedzianej robiono zazwyczaj ok 200 odbitek potem ją niszczono aby odbitka na papierze nie była marnej jakości. Szanujący się artysta tak robił, czasem płyty znanych i cenionych artystów były przez pracowników drukarni kradzione i wykorzystywane bez wiedzy autora. Takie przypadki wykorzystywania płyt dotyczyły w 99% tylko tych najwybitniejszych. W tym przypadku nikt nie kradł by tego zacnego dzieła". Płyta której użyto do twojej odbitki w momencie odbicia wcale nie musiała być w złym stanie. Autor mógł wykonać co prawda trochę więcej odbitek niż zazwyczaj gdyż miało to być tanie i dostępne dla pospólstwa. Jasny obszar miedziorytu miał oddawać światło stąd kolega powyżej myśli że płyta jest uszkodzona. Chyba że nie widzę tego co on gdyż zdjęcie jest mało czytelne. Sam to oceń czy szczegóły obrazka są dobrze widoczne ale nie pomyl uszkodzenia ze zbyt małą ilości farby naniesionej na płytę. Miedzioryty z motywami chrześcijańskimi to odpowiedniki dzisiejszych obrazków świętych które np: ksiądz rozdaje na kolędzie, podróżnych ikon czy obrazów wieszanych w domach. Były dość tanie i dostępne w przeciwieństwie do malarstwa i innego rękodzieła o charakterze religijnym. Autor pracy wykonywał dość szybko i niechlujnie miedzioryt po czym zabierał się do kolejnego. Taka forma zarobku. Dużo i tanio szczególnie jeśli miedziorytnik nie znalazł uznania na ówczesnym rynku sztuki, jakoś musiał zarobić na życie. Takie grafiki były zabierane w podróż (oczywiście składane i chowane np: do kieszeni, worka itd stąd widoczne ślady składania), w domostwach przyklejano je zazwyczaj od wewnętrznej strony drzwi szafy. W tym przypadku XVIIIw, w latach kiedy tworzył artysta.