Skocz do zawartości

Kary dyscyplinarne w WP II RP


dzava

Rekomendowane odpowiedzi

Rodzaje kar dyscyplinarnych regulowały wojskowe przepisy dyscyplinarne, a wymierzenie kary dyscyplinarnej bazowało na przepisach Kodeksu Karnego Wojskowego.

Przpisy dyscyplinarne były opracowywane przez Departament Sprawiedliwości M.S.Wojsk. i wydawane w formie instrukcji.
Np. Przepisy dyscyplinarne dla wojska i postanowienia o zażaleniach" z 1920 roku; czy wcześniejsze Dyscyplinarne przepisy karne dla Armji" z 1919 roku. Te ostatnie opracowane jeszcze przez Oddział VII - naukowy Sztabu Generalnego zawierały następujące kary dyscyplinarne:
+ DLA OFICERÓW
- nagana zwykła (bez świadków, lub w obecności przełożonego)
- nagana formalna (wobec zebranego korpusu oficerskiego)
- nagana ostra (za pomocą odprawy wciągnięcia kary do księgi odpraw)

+ DLA PODOFICERÓW
= lżejsze kary dyscyplinarne
- nagana zwykła
- nagana formalna
- nagana ostra
- nałożenie karnej służby (np. karna warta)
- dla podoficerów bez oficerskiej broni bocznej: nałożenie obowiązku powracania do koszar, lub do kwatery w godzinę po capstrzyku w przeciągu 4 tygodni
= kary aresztu
- koszarowy, kwaterowy, lub lekki areszt aż do 4 tygodni
- średni areszt aż do trzech tygodni

+ DLA SZEREGOWCÓW I STARSZYCH ŻOŁNIERZY
= lżejsze kary dyscyplinarne
- karna służba (musztra karna, karna warta, karna służba w koszarach, w stajni, w magazynie, na strzelnicy, stawanie do apelu w oznaczonym ubraniu i rynsztunku)
- odebranie swobody rozporządzania żołdem i przekazanie go na ręce podoficera (drużynowego) do wypłaty codziennie ratami, a to na czas aż do 4 tygodni
- nałożenie obowiązku powracania do koszar lub kwatery o określonej godzinie przed capstrzykiem (do 4 tygodni)
= kary aresztu
- koszarowy, kwaterowy, lub lekki areszt aż do 4 tygodni
- średni areszt aż do trzech tygodni
- ścisły areszt do 2 tygodni
= pozbawienie stopnia starszych żołnierzy
= dla szeregowców 2 klasy stanu żołnierskiego - po bezskutecznym użyciu wyżej wymienionych kar - wcielenie do oddziału robotniczego.

Dodatkowo paragraf 4 zaznacza iż zwrócenie uwagi, czy napomnienie nie jest karą dyscyplinarną. Kary aresztu nie można też było stosować na mniej jak 24 godziny. Średniego aresztu nie wolno było używać w stosunku do sierżantów i wachmistrzów.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziś słabo z nowymi tematami to wypiszę jeszcze kary dyscyplinarne z Przepisów dyscyplinarnych" z lutego 1920 roku. Wprowadzono tam bardzo czytelny podwójny podział kar. Jeden ze względu na rodzaj kary. Drugi ze względu na szarże do jakich miały one zastosowanie. I tak kary dzielimy na:

1. Kary porządkowe
- nagana w rozkazie dziennym
- nagana ze strony przełożonego
- napomnienie ze strony przełożonego
- nagana pisemna
- zakaz opuszczania koszar lub obozu
- roboty karne

2. Kary aresztu
- areszt lekki
- areszt ciężki
- areszt domowy (zwany inaczej obozowym)
- areszt na odwachu

3. Zawieszenie w czynnościach oraz zwolnienie z wojska
- pozbawienie funkcji
- przeniesienie do rezerwy
- przeniesienie w stan spoczynku

4. Degradacja
- zwykła degradacja
- degradacja z aresztem

Kar z grupy pierwszej i drugiej nie wolno było stosować na czas dłuższy jak cztery tygodnie. Natomiast areszt musiał być nie krótszy jak 24 godziny. Oficerów pozbawionych funkcji i zdegradowanych podoficerów należało przenosić do innego pułku, lub równorzędnego mu oddziału. Wycofano się z kary stawania do apelu w oznaczonym ubraniu i rynsztunku. Co ciekawe przez rok funkcjonowania tej kary zakorzeniła się tak bardzo, że w 1923 roku wyraźnie zakazywano jej stosowania. Zaznaczano także, że nie wolno stosować musztry, jako kary, podkreślając raczej jej walory wychowawcze. Zresztą nie trudno się temu dziwić. Trudno się temu zresztą dziwić. Musztra stanowiła jeden z istotniejszych elementów wyszkolenia. Traktowanie jej jako środka dyscyplinarnego, zniechęcało do niej żołnierzy. Tak więc stosowanie jej w takiej formie było ze strony dowódcy czystą głupotą. Ciekawa jest także wskazówka mówiąca o tym jak stosować karę robót. Nie tyle chodziło bowiem o przyznanie pracy uciążliwej - w przykładzie oryginalnym czyszczenie ustępów", co dodatkowo obciążającej karanego. Takiej by stanowiła dla niego dodatkowy obowiązek w toku zajęć.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To są oczywiście tylko dwa przykłady. Może uda nam się tu stworzyć listę publikacji z przepisami dyscyplinarnymi. Bowiem poza samymi przepisami dyscyplinarnymi zamieszczane były one także zbiorach dotyczących służby wewnętrznej. Zapraszam do uzupełniania listy publikacji.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pewna ilosc informacji mozna znalezc w rozkazach MSWojsk odnosnie nie tylko samych kar ale i regulaminow okreslajacych ich egzekucje (m in kara smierci przez rostrzelanie). Co mnie zaciekawilo to to ze oddzialy wojskowe byly organem egzekucji osob cywilnych skazanych na kare smierci przez rozstrzelanie przez sady cywilne.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

To może jeszcze tytułem wyjaśnienia. Kary wojskowe w II RP w zasadzie można podzielić na kary dyscyplinarne, kary orzekane przez sądy wojskowe (różnego typu) i kary orzekane przez wojskowe sądy honorowe (różnego typu).

Kara śmierci była karą orzekaną jedynie przez sądy wojskowe. Karę dyscyplinarną stosował dowódca. Trudno sobie wyobrazić by mógł on mieć kompetencje do udzielania kary o takim znaczeniu.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gebhardtcie, gdybym mógł Cię prosić o skan, albo namiary na ten rozkaz który mówi o egzekucji przez wojsko, w przypadku kary śmierci orzeczonej przez Sądy Powszechne.
Jest to o tyle interesujące, że w przedwojennych Kodeksach Karnych Wojskowych jest jedynie mowa o wykonywaniu kary w zakresie orzeczeń Sądów Wojskowych.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam dostep tylko w srody, a poniewaz nie moja dzialka wiec musialem de novo przeszukac :)

W prologu do Tymczasowa instrukcja o sposobie wykonywania przez oddzialy wojskowe wyrokow smierci" (Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych O. I. Szt. Gen. 11355.24. O. de B. - w Dzienniku Rozkazow M.S.Wojsk. 25:2/18 [22.I.1925]:

Do czasu ustawodawczego uregulowania wyrokow smierci na osobach stanu cywilnego, wydanych przez sady powszechne (cywilne),(-) zatwierdzam nizej przytoczona instrukcje"

W innym rozkazie (Dz. Rozk. 24:31/472 [3.XIII.1924] czytamy:

(-) w mysl istniejacych przepisow, wladze wojskowe sa obowiazane udzielac organom sadowym na ich zadanie pomocy przy wykonywaniu przez nich prawomocnych wyrokow sadowych."

Jezeli komus do szczescia sa potrzebne te rozkazy w calosci to chetnie sluze tylko podeslijcie mi adres mailowy. Musze przyznac ze uczucia mialem dziwne czytajac ta instrukcje. Ton zupelnie jak w instrukcji musztry czy obslugi broni. Czy w nastepnych latach nastapily zmiany, to juz niestety nie wiem.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 6 years later...

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie