Rapier szpada floret Weyersberg

Trochę pogłębiłem temat, miecz wykorzystywany w trakcie menzury, czyli rytuału wywodzącego się z pojedynku, tradycja z Niemiec, więcej na stronach:
http://www.germaniainternational.com/kweapons.html
https://martialartsnewyork.org/2015/01/24/german-mensur-combat-in-the-new-york-tribune-1900/
Prawdopodobnie z takiego pojedynku wzięła się blizna Otto S.
Dużo pod hasłem german mensur schlager.

Podobno moda przeniosła się do amerykańskich uczelni w XIX wieku

Czołem.

Jak najbardziej broń pod tytułem - Korbschlӓger" nazywany inaczej Mensurschläger".
Co jest istotnym to - Mensur - były pojedynkami tylko akademickimi obwarowanymi specyficznymi przepisami,
żeby się brać studencka nie pozabijała.
Przepisy fechtunku - że tak powiem - cywilnego" były zgoła odmienne. Znacznie liberalne"
Uwarunkowania Mensur'y dotyczyły również broni.
W prezentowanej przez Ciebie broni, brakuje obłęków bocznych po stronie kwarty - prawdopodobnie odłamane.
Można je, bez większych problemów, zrekonstruować.

pzdr.
stani

Zawsze myślałem, że on pojedynkował się na szable, aż do wczoraj. Szczerze to po tej wiedzy ten typ broni mnie trochę zaczął odrzucać, nie te klimaty co np. w filmie Pojedynek" Ridleya Scotta, ale cóż, broń jest moja, trzeba o nią zadbać. Pzdr. Rafał.

Gdzieś wyczytałem jakoby w międzywojennych Niemczech chirurdzy miewali często zamówienie na wykonanie zabiegu oszpecenia twarzy delikwenta śladami jakoby po odbytym pojedynku ,to nobilitowało i nadawało zawadiackiego wyglądu

Czołem.

W pojedynkach - Mensur'e, nie znajdziesz klimatów takich jak w innych - cywilnych czy też wojskowych.
To była szkolna naparzanka" tak aby się zbytnio nie uszkodzić.
No a rany były jak najbardziej chwalebne" dla uczestnika jak i gildy do której należał.

Ridley Scott, chcąc nakręcić pojedynki jak najbardziej zbliżone do tamtych realiów,
musiał sięgnąć do pojedynków wojskowych, które w istocie były pojedynkami dwóch szermierzy,
praktycznie nieograniczonymi żadnymi przepisami. Tłukli się jak umieli.
W pojedynkach cywilów, główną rolę odgrywali sekundanci z całym kramem honorowych obostrzeń.
Na ekranie było by to okrutnie nudne i mało widowiskowe.
Natomiast w pojedynkach wojskowych, sekundanci - jeżeli byli -
to byli tylko świadkami, nic nie mieli do gadania.
Pojedynkujący się - albo się zatłukli, albo solidnie pokancerowali.

pzdr.
stani

Przecież każdy bursz chciał mieć na pysku kreskę...

Czego jak czego ale zawadiackiego wyglądu im odmówić nie można ;) http://govzalla.com/wp-content/uploads/spm/img/b1f721a20e42cad9b33be6765b17bf05.jpg

Witam, wpadło mi w ręce coś takiego, ma puncę Weyersberg (głowa w koronie), znajomy naprowadził mnie na trop broni pojedynkowej. Długi, ok 102 cm, bardzo ciężki, rękojeść chyba kuta ręcznie, wiele śladów uderzeń na osłonie, głownia nadal sprężysta, ale 2 ok 1/3 gruba, ok 7mm.

Tu podobny apier" wg opisu w ofercie z końca wieku XIX

Moja wielka prośba o sprecyzowanie, co to za typ broni białej, na zdjęciu nie widać, ale jest spora i ciężka. Jeśli to broń sportowa, treningowa to nie rozumiem, bo jest dużo bardziej groźna od ówczesnych bagnetów. Może do pojedynków? Dlatego pytam. Pozdrawiam. Rafał.

Ja mam kreskę pod okiem, to był przepiłowany zawór od hydrantu dawno, dawno temu, broń biała jak nic. A tak przy okazji trzymalibyście to w domu i traktowalibyście jako historię? Bo ja się tego pozbywam, okropna broń przez tą tradycję, ale zawsze mogę go zostawić sobie.

Czołem.

Broń szermiercza, w zakresie technik floretu bądź pałasza.
Z racji wagi [ciężka] i jeżeli ma głownię sieczną - to pałasz.
Pytanie - 102 cm to całość, czy tylko głownia..?

pzdr.
stani

Dzięki za pomoc, całość 102, głownia ok 86 cm.