Skocz do zawartości

bezsilność - sport i nazizm 1936...


kopijnik2

Rekomendowane odpowiedzi

czyli skok wzwyż kobiet - Dora czy raczej Heinz Ratjen


After Odam, the highest mark of the year belonged to Gretel Bergmann of Germany, who had cleared 1.64 (5-4½) at the German Trials. But Bergmann was a Jew and the German Olympic Committee refused to place her on the team and only two German “women” competed. One was Kaun, while the other was Dora Ratjen, who placed fourth. However, after setting three world records in 1937 and 1938, Ratjen was revealed later that year to be a hermaphrodite – having mixed sexual characteristics. That seemed to be the end of it until the late 50s when Ratjen revealed “she” was really Hermann Ratjen, and had been ordered by the Third Reich to compete as a woman to try to bring a gold medal to the Nazis.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kolego kopijnik2, proszę jeżeli piszesz - cytujesz coś w obcym języku to od razu tłumacz - bo nie wszyscy użytkownicy forum znają akurat język angielski, ja akurat znam i wiem o co chodzi ale weź pod uwagę, że jesteśmy w Polsce i urzędowym językiem obowiązującym na tym forum jest język polski. Pozdrawiam Salamandra
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dora Ratjen (właściwie Horst Ratjen lub Hermann Ratjen, ur. 20 listopada 1918 w Bremie) - niemiecki lekkoatleta, który przed wojną startował w zawodach lekkoatletycznych podając się za kobietę. Po odkryciu jego prawdziwej płci został zdyskwalifikowany.

Dora Ratjen brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936. Startował tam w skoku wzwyż, zajmując wynikiem 1,58 m czwarte miejsce za Węgierką Ibolyą Csák, Brytyjką Dorothy Odam i Niemką Elfriede Kaun.

W 1938 na mistrzostwach Europy w Wiedniu Ratjen zajął w kobiecym skoku wzwyż 1. miejsce, bijąc jednocześnie rekord świata wynikiem 1,70 m. Po zawodach, w drodze powrotnej do Niemiec, odkryto, że Ratjen posiada męskie narządy płciowe. Ratjen był prawdopodobnie hermafrodytą[1]. Niemiecka Federacja Lekkiej Atletyki wycofała Ratjena z zawodów międzynarodowych podając jako powód aruszenie zasad amatorstwa". Jego rekord świata został anulowany, a tytuł mistrzyni Europy trafił do Węgierki Csák.

Po zakończeniu wojny Ratjen zaczął używać męskiego imienia Hermann. W 1957 Ratjen twierdził, że do oszustwa został zachęcony przez nazistowską organizację Bund Deutscher Mädel, która chciała zwiększyć medalowe szanse III Rzeszy podczas Igrzysk Olimpijskich.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a i tak zajął 4 miejsce...
____________________________
staram się dawać jeszcze większą motywację" do nauki tego obowiązkowego języka...
a jeżeli już nie nauki to do korzystania z tłumaczeń słownikowych...
no - bo jak się trafi interesujące źródło- i nikt na tacy nie poda - to co - odpuścić...?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a oto i powód tytułowej bezsilności...
nie aryjska - o mało co" reprezentantka....
jakże mieszająca w ideologii partii...


Born in Laupheim, Germany, to Jewish parents, she began her career in athletics in Laupheim. In 1930 she joined Ulm Football Club 1894, achieving a German record in high jumping in 1931 when, during the South German Championships, she crossed 1.51 metres.

After the Nazis' accession to power on 30 January, 1933, she was expelled from the club for being Jewish. That April, her parents sent her to the United Kingdom, where in 1934 she took part in the British Championships and won the high jump by crossing 1.55 metres.

The German government wanted her to return to Germany in order to help portray the nation as a liberal-minded, tolerant country. Members of her family, who had stayed behind, were threatened with reprisals if she did not return. She complied and returned to Germany, where she was allowed to prepare for the 1936 Olympic Games. She won the Württembergian Championships in the high jump in 1935. On 30 June, 1936, one month prior to the opening of the Olympic Games, she tied the German record by crossing 1.60 metres. However, two weeks before the opening of the Olympics, she received a letter from the German sport authorities that she would be withdrawn from the national team because her performance was not sufficient to compete on an international level. Instead, she was replaced by high jumper Dora Ratjen, who was later revealed to be a man.

In 1937, Bergmann emigrated to the United States, eventually settling in New York, where she made a living doing casual work. That year, she married Bruno Lambert, a doctor, whom she aided in his leaving of Germany through financial support, calling herself from then on Margaret Bergmann-Lambert.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

http://wiadomosci.onet.pl/2028598,135,item.html

Dramatyczne kulisy fabryki mistrzów w NRD

Z lewej Heidi Krieger, złota medalistka z 1986 roku, z prawej po zmianie płci Andreas Krieger.
Rok 1986. W zachodnioniemieckim Stuttgarcie odbywają się mistrzostwa świata w lekkiej atletyce. Rywalizacja o medale ma nie tylko wymiar czystej, sportowej rywalizacji. To także wyścig dwóch frontów – wschodniego i zachodniego. To tu właśnie można pokazać na oczach całego świata, kto rządzi w sporcie - niemalże za wszelką cenę.
W 1966 roku w Berlinie przychodzi na świat Heidi Krieger. Już od najmłodszych lat dziewczyna wykazuje zainteresowanie sportem. Przewyższa siłą koleżanki w jej wieku – najmocniejsza czuje się w pchnięciu kulą. Jak się okaże na mistrzostwach w Stuttgarcie nie będzie na nią mocnych – zdobędzie złoto (srebro zdobyła jej reprezentacyjna koleżanka Ines Muller, brąz przypadł reprezentantce ZSRR Nataliyi Akhrimenko).

ostaniesz objęta specjalnym programem sportowym"

Jako nastolatka trafia pod opiekę Manfreda Ewalda, ówczesnego ministra sportu NRD – odpowiedzialnego za system szkoleń sportowców. Ewald najaktywniej działał między 1972 a 1988 rokiem – w tym czasie kładł on nacisk na stworzenie w NRD potęgi sportowej.

Heidi miała też drugiego opiekuna – był nim naczelny lekarz sportowy NRD – dr Manfred Hoeppner. 16-letnia dziewczyna została wezwana do kierownictwa klubu SC Dynamo Berlin. Jej zdziwienie było ogromne, gdy trener uścisnął jej dłoń w geście gratulacji. – Od dziś zostaniesz objęta specjalnym programem sportowym - powiedział. Heid nie do końca wiedziała. co to znaczy, w NRD nie używano wówczas pojęcia doping".

Z roku na rok stawała się mężczyzną

Pchnięcie kulą to dyscyplina, która wymaga ogromnej siły i odpowiedniej techniki – taką też zaprezentowała Heidi w czasie mistrzostw w 1986 r. Ku uciesze trenerów i działaczy zawodniczka dumnie stanęła na najwyższym miejscu podium. Jej tragiczna historia właśnie się rozpoczęła. Kariera sportowa Heidi trwała do 1990 roku – do tego czasu sportsmenka regularnie zażywała steroidy, czyli leki, które mają zdolność sterowania anabolizmem organizmu. Długotrwałe ich zażywanie może przynieść tragiczne skutki. Heidi przekonała się o tym bardzo dobitnie w 1997 roku. Była mistrzyni świata zaczęła mieć problemy z własną tożsamością. Początkowo atletyczny wygląd tłumaczyła latami treningów i diet. Wraz z fizycznie widoczną zmianą wyglądu ciała przyszły problemy z określeniem tożsamości. Heidi zaobserwowała u siebie pociąg do kobiet. Mężczyźni nie wydawali się interesujący – okazało się, że w czasie kariery sportowej z roku na rok stawała się mężczyzną.

Heidi odeszła, narodził się Andreas

1997 rok był dla sportsmenki decydujący – wtedy podjęła decyzję, która zmieniła nie tylko jej życie, ale wstrząsnęła światem sportu. Złota medalistka poddała się operacji zmiany płci. Heid Krieger odeszła na zawsze, narodził się Andreas.

Andreas postanowił wieść normalne życie. Sława lat poprzednich nie pomagała mu w stabilizacji i pokonywaniu osobistych problemów. By dociec sprawiedliwości po latach, Andreas wraz z innymi skrzywdzonymi sportowcami udał się do sądu.

Andreas Krieger, Ute Krause, Ines Geipel, Brigitte Michel – w 2000 roku w asyście kamer telewizyjnych z całego świata wytoczyli proces Manfredowi Hoeppnerowi i Manfredowi Ewaldowi. Po trzymiesięcznym procesie sąd wymierzył karę 18 miesięcy więzienia w zawieszeniu dla Hoppnera i 22 miesiące w zawieszeniu dla Ewalda. Sąd nie zastosowała kary grzywny.

To właśnie na sali sądowej wzrok Andreasa spotkał się z oczami Ute. Od tego momentu pomiędzy nimi wybuchło uczucie, które swój finał znalazło na ślubnym kobiercu.

Bomba z opóźnionym zapłonem

– Nie chciałem, by mogli się wykupić za pieniądze – komentował wyrok Andreas. Ute z goryczą przyjęła ogłoszenie wyroku: – Karę wymierzono, ale co z tego, skoro my wciąż musimy żyć ze swoimi ciałami, które nigdy nie będą nasze. Musimy żyć z lękiem, że niebieskie tabletki, którymi przez lata nas faszerowano, są bombą, z opóźnionym zapłonem.

Nikt nie rozumie problemów Andreasa lepiej niż żona, która też była ofiarą bezdusznej fabryki sportowych mistrzów w NRD. – Rytm dnia wyznaczały mi tabletki. Wszystko było im podporządkowane - mówi była pływaczka. Dziś Ute boryka się z depresją. – Wpadam w panikę, gdy nie wiem, co będę robić następnego dnia – mówi.

Byli sportowcy próbują zapomnieć o mrocznych chwilach z przeszłości. Andreas jest drobnym przedsiębiorcą i działaczem społecznym. Był jednym z głównych przeciwników organizacji igrzysk olimpijskich w Chinach. Jego historia była inspiracją do utworzenia nagrody Medal imienia Heidi Krieger" - przyznawanej sportowcom walczącym z dopingiem. W 2008 roku ukraińscy filmowcy nakręcili dzieło oparte na faktach z życia Heidi i Andreasa zatytułowane Prochy. Fabryka mistrzów".
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie