Skocz do zawartości

Akcja scaleniowa AK i NSZ?


Zwierzu

Rekomendowane odpowiedzi

Utworzenie NSZ zostało wrogo przyjęte, gdyż komplikowało prowadzoną przez AK akcję scaleniową. Pomimo to wkrótce rozpoczęły się rozmowy pomiędzy organizacjami w sprawie podjęcia współpracy wojskowej.Komendant główny NSZ, płk Ignacy Oziewicz był zwolennikiem takiego współdziałania pod warunkiem zachowania autonomii wewnętrznej przez NSZ. Natomiast komendant główny AK, gen. Stefan Rowecki ps. "Grot, żądał całkowitego podporządkowania NSZ strukturom AK. Rozmowy przerwano jednak w związku z aresztowaniem przez Niemców obu komendantów.

Nowym komendantem głównym NSZ w lipcu 1943 roku został płk Tadeusz Kurcyusz, sprzeciwiający się scaleniu z AK. Od jesieni rozpoczęła się kolejna runda rozmów scaleniowych. Strona NSZ-owska przygotowała pisma do władz w Londynie, prosząc o przejęcie spraw scaleniowych. AK odmówiło jednak jego przesłania. Nowy komendant główny AK, gen. Tadeusz Komorowski ps. "Bór, polecił przerwać przedłużające się pertraktacje, wyznaczając 15 października jako ostateczny termin podporządkowania się NSZ. Ponieważ żądanie to odrzucono, gen. Komorowski wydał 9 listopada 1943 roku rozkaz potępiający NSZ.

W styczniu 1944 roku rozmowy scaleniowe z AK podjął sekretarz generalny TNRP Zbigniew Stypułkowski. 7 marca 1944 roku podpisano umowę scaleniową. Na jej mocy oddziały NSZ miały pozostać jako zwarte jednostki w składzie oddziałów partyzanckich AK. 31 marca 1944 roku gen. Komorowski wydał rozkaz w sprawie scalenia, zawierający m.in. zatwierdzenie płk Kurcyusza jako komendanta głównego NSZ oraz mianowanie go pełnomocnikiem ds. scalenia NSZ.

Przez półtora miesiąca umowa scaleniowa była przestrzegana. Jednak członkowie Grupy "Szańca dokonali tzw. "wewnętrznego zamachu stanu, wykorzystując śmierć płk. Kurcyusza i przejmując władzę w NSZ.

Tymczasem komendant główny AK, gen. Komorowski, wyznaczył 2 maja 1944 roku według hierarchii funkcyjnej płk. Wacława Świecińskiego na stanowisko pełnomocnika ds. scalenia NSZ. Po jego rezygnacji mianowano na tę funkcję ppłk Albina Raka ps. "Lesiński. W rezultacie rozłam w NSZ stał się faktem. Odtąd funkcjonowały dwie odrębne organizacje: NSZ-AK, podporządkowane AK oraz NSZ-ZJ, zachowujące niezależność. Gen. Komorowski, poinformował 12 czerwca 1944 roku naczelnego wodza o zerwaniu scalenia przez NSZ, co spowodowało napiętnowanie przez najwyższe władze wojskowe i cywilne.

W lipcu 1943 roku w obliczu nasilenia działań komunistycznego podziemia niektóre oddziały NSZ podjęły walki z Gwardią Ludową. Na początku 1944 roku, wskutek szybkich postępów Armii Czerwonej, KG NSZ opracowała wytyczne nakazujące przerzucenie wszystkich sił NSZ na tereny zajęte przez aliantów zachodnich, unikając walk zarówno z Sowietami, jak i Niemcami. W tym celu planowano utworzyć 3 grupy operacyjne ziem: południowo-wschodnich, centralnych oraz północno- wschodnich.

Komenda Główna NSZ występowała przeciwko powstaniu w Warszawie, jako koncepcji bez szans na zwycięstwo, jednak po jego wybuchu, wszystkie oddziały wzięły w nim udział. Podczas walk doszło do porozumienia obu odłamów NSZ i oddziały NSZ-ZJ podporządkowały się operacyjnie dowództwu Okręgu Warszawa-miasto NSZ-AK. Ogółem w powstaniu wzięło udział od ok. 800 do 2 tys. żołnierzy NSZ obu odłamów."
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Temat został przeniesiony do archiwum

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie