Położona na południowy zachód od norweskiego portu Kristiansand skalista wyspa Odderoya już w drugiej połowie XVII wieku stała się miejscem, które było ważne ze względów militarnych. Znajdujące się w północnej części wyspy wzgórze zostało ufortyfikowane i uzbrojone w baterię armat, w skład której wchodziły dwa działa obsługiwane przez 15 kanonierów. Wraz z usytuowanym w niewielkiej odległości na północny wschód od wyspy fortem artyleryjskim Christiansholm oraz znajdującą się na położonej kilka kilometrów na południowy zachód małej wysepce fortecy Frederiksholm, Odderoya miała bronić wejścia do portu i miasta od strony morza.
Na wspomnianym wzgórzu na początku XVIII wieku powstały – wartownia (Vaktmannsboligen), która służyła jednocześnie jako przeciwpożarowy punkt obserwacyjny dla Kristiansandu oraz prochownia (Krutthuset). Zdecydowanie większa rozbudowa fortyfikacji Odderoi miała miejsce na początku XIX wieku, kiedy to w jej ramach w latach 1807?1814 na wyspie utworzono cztery kolejne baterie artyleryjskie.
Nauczyciel. Specjalista w zakresie marynistyki. Badacz historii statków. Miłośnik historii i fortyfikacji.
