Była to największa wojna w historii i na stałe zmieniła scenę polityczną na świecie. 2 wojna światowa trwała od 1 września 1939 do 2 września 1945 (w Europie do 8/9 maja 1945). A wszystko zaczęło się od ataku na naszą Ojczyznę!
Teatr działań wojennych objął prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci).
Most w Knybawie został oddany do użytku w 1940 roku. Służył Niemcom do przerzucania wojsk na front wschodni. W 1945 roku wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie, odbudowany w latach 1946–1950. Obecnie jest jednym z ważniejszych mostów drogowych na Wiśle. Jednocześnie obiekt stanowi przykład interesujących rozwiązań fortyfikacyjnych.
Jednym z paradoksów tej historii jest fakt, iż Wielka Brytania już w 1914 roku mogła dysponować flotą lilipucich okrętów podwodnych. Na ironię losu zakrawa, że rodzimy projekt utrącił nie kto inny, jak ówczesny pierwszy lord admiralicji Winston Churchill. Próby aparatów, nazwanych rydwanami (Chariots), rozpoczęły się dopiero latem 1942 roku. Nowa broń wykazywała tak liczne usterki, że zwątpiono w możliwość jej operacyjnego użycia.
Tadeusz Słowikowski był pierwszym, a zarazem jednym z najważniejszych poszukiwaczy „złotego pociągu”. Historię „złotego pociągu” miał usłyszeć od Niemca o nazwisku Schulz, który mieszkał po wojnie w Wałbrzychu. Od spotkania z Schulzem Tadeusz Słowikowski poświęcił kilkadziesiąt lat na weryfikację opowieści. Poszukując śladów „złotego pociągu”, zgromadził liczne relacje, dokumenty, mapy i wszelkie inne materiały, które mogły … Czytaj dalej…
W nocy z 15 na 16 września 2021 roku eksploratorzy weszli do niedostępnego przez kilkadziesiąt lat drugowojennego obiektu, znajdującego się w Lubaniu. Przygoda z dotarciem do tych podziemi trwała latami. W 2018 roku jako pierwsze wprowadzone tam zostały kamery „Odkrywcy” i GEMO, a nawet nasza żółta miniłódka. Serdecznie gratulujemy kolegom ze Stowarzyszenia Miłośników Górnych Łużyc, … Czytaj dalej…
Eksploratorzy ze Stowarzyszenia Miłośników Górnych Łużyc są już już blisko (a może właśnie wchodzą) wejścia do niemieckiej sztolni pod Kamienną Górą w Lubaniu. Sztolni z 1943 czy 1944 roku? Wybudowanej przez kogo? Na te pytania stara się odpowiedzieć Tomasz Selenit Bernacki.
Prace archeologiczne prowadzone na terenie Westerplatte wiosną i latem 2021 roku koncentrowały się w rejonie cmentarza poległych obrońców. Już poprzednie badania, przeprowadzone w tej okolicy w 2019 roku, wykazały, że ziemia kryje tu jeszcze wiele tajemnic i zagadek. Tak było również i w tym roku, gdy prace archeologiczne dotarły do oficjalnych grobów obrońców. Ich wyniki są na tyle interesujące, że będą zapewne tematem niejednego, oficjalnego opracowania.
Dotychczasowym największym znaleziskiem Stowarzyszenia Bastion jest miejsce katastrofy samolotu Junkers 88. Strącony przez samolot radziecki, spadł w lesie nieopodal Stalagu IIIC w pobliżu Kostrzyna nad Odrą.
Wspominamy czasu z roku 2016! W czasie eksploracji na terenie Starego Miasta w Kostrzynie nad Odrą, GEMO i Stowarzyszenie Eksploracji Perkun natrafili na ciekawe odkrycie w jednej z piwnic na Zaułku Aptekarskim. Najprawdopodobniej w czasie walk w 1945, w jednej z piwnic aptek urządzono skład środków medycznych i opatrunkowych na potrzeby pobliskiego już frontu.
Czy pogorzelskie pola odsłonią swoje sekrety? Poszukiwania trwają! Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy w Pogorzeli zaprasza do podróży w czasie i dotknięcia żywej historii! 4 sierpnia 2021 roku ruszyły pierwsze profesjonalne poszukiwania w Pogorzeli. Przez kilka dni gmina gościć będzie poszukiwaczy skupionych w zarejestrowanych stowarzyszeniach, którzy swoją pasją podzielą się z mieszkańcami. Celem prac terenowych … Czytaj dalej…
O ile tereny bazy, które do tej pory opisałam (a w zasadzie to, co po nich zostało) są w miarę czytelne, mimo że po zakończeniu działań wojennych zostały zmodyfikowane na potrzeby LWP, to o terenach, na których znajdowały się składy amunicyjne informacje są bardzo skąpe. Za podstawową przyczyną takie stanu rzeczy należy uznać fakt, że po wojnie wspomniane lotnisko bombowców zostało zlikwidowane. Tym samym teren sięgający aż pod Sokołowice stał się niechcianym dziedzictwem wojska.
