Chodząc po ruinach, nie naruszałam śladów dawnego życia. Na odłamek zardzewiałego garnka, skorupę rozbitego talerza i popękane kamienne koryto patrzyłam jak na czyjeś pamiątki. Usiadłam na ciepłych kamieniach w miejscu gdzie dawniej musiał być próg domu.
Niezwyczajnych miejsc jest obok nas wciąż więcej, niż nam się wydaje. Ukryte w cieniu, za symbolicznymi zamkniętymi drzwiami, czekają na swoją kolej. Dziś otwieram jedne z takich „skrzypiących drzwi” żeby cofnąć się sto, dwieście i trzysta lat w dolnośląskich niezwykłościach
Kiedy tak przyglądałam się wodzie, przyszedł mi do głowy pomysł przebycia całej drogi jaką pokonuje rzeka – między jej dwoma mistycznymi miejscami; źródłem i ujściem. Chciałam uporządkować w głowie to, co wiem – dotknąć historii rzeki, zapomnianych zdarzeń i tajemnic miast na jej brzegach. Wtedy nie wiedziałam z czym się mierzę, jak trudno będzie „trzymać” się rzeki i nie odbiegać do nieco oddalonych miejscowości, które przecież tak kuszą swoją wyjątkowością. Postanowiłam odwiedzić miejsca, które znam i wciąż mnie fascynują.
Ta książka to fascynująca wycieczka w takie rejony, w których pojęcie „naród” i przynależność do niego zabarwia się nie tylko różnymi lokalnymi kolorami i cieniami. Podróżą w takie okolice, które są wprost hamletowskie i same z siebie nigdy nie odpowiadają na najprostsze pytania: kim jesteście czy za kim jesteście.
Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 282 ze zm.; u.o.z.o.z.) w ramach koordynowania działalności wojewódzkich konserwatorów zabytków, Generalny Konserwator Zabytków może ustalać ogólne kierunki ich działania, wydawać instrukcje i wytyczne określając sposób ich postępowania oraz żądać od nich sprawozdań z działalności. W związku z powyższym przedstawiam wytyczne w zakresie prowadzonych przez wojewódzkich konserwatorów zabytków postępowań w sprawie wydania pozwolenia na poszukiwanie zabytków, w tym zabytków archeologicznych, na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 12.
Oficjalnie decyzją MON z 13.02.2002 roku wojskowe lotnisko w Oleśnicy przestało istnieć 31.12.2002 roku wraz z rozformowaniem Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego. Jednak dopiero w ubiegłym roku nastąpiło fizyczne zniszczenie pasa startowego za sprawą puszczenia przez ten teren nitki obwodnicy.
Jan Matliński pseudonim „Janko”, „Sokół” lub łącznie „Janko Sokół” jest znaną postacią w okolicach Węgrowa, Siedlec i Sokołowa Podlaskiego. Jego działalność patriotyczna zaczęła się już w roku 1861, kiedy to razem z Edwardem Lisikiewiczem i ks. Michałem Żółtowskim tworzyli pierwsze cywilne struktury tajnych organizacji niepodległościowych. Wtedy to został cywilnym naczelnikiem powiatu siedleckiego.
Załoga Latającej Fortecy B-17 G nr 44-6469 opuściła pokład na spadochronach, zanim trafiony w silnik bombowiec rozbił się w pobliżu wsi Althof. Jak to zdarzenie opisywali bezpośredni świadkowie? I co udało się odnaleźć zachodniopomorskim poszukiwaczom kilkadziesiąt lat po katastrofie?
W operacji koordynowanej przez Biuro Kryminalne Komendy Głównej Policji udział wzięły wszystkie komendy wojewódzkie Policji w kraju, Komenda Stołeczna Policji, CBŚP oraz Policjanci z Biura do Walki z Cyberprzestępczością KGP. Zaangażowani byli również funkcjonariusze Straży Granicznej oraz Krajowej Administracji Skarbowej. Operacja była wymierzona w zwalczanie kradzieży i nielegalny handel dobrami kultury, w tym szczególnie w … Czytaj dalej…
Maszyna uderzyła w ziemię z bardzo dużą siłą, przenikając przez zamarznięty grunt aż do poziomu skały na głębokości ok. 4,5 metra poniżej poziomu terenu. Silnik wbił się w skałę, razem z betonową bombą na głębokość ok. 25 cm.
